Trouwgedichten: 30 Helemaal geen goedkope ideeën voor je ceremonie

6. "Wens"door: Alice Walker

Mijn verlangen
is altijd hetzelfde; waar het leven ook is
stort mij:
Ik wil mijn teen steken
& binnenkort mijn hele lichaam
in het water.
Ik wil een dikke bezem uitschudden
& veeg gedroogde bladeren
gekneusde bloesems
dode insecten
& stof.
ik wil groeien
iets.
Het lijkt onmogelijk dat verlangen
kan soms veranderen in toewijding;
maar dit is gebeurd.
En zo heb ik het overleefd:
hoe het gat
Ik verzorgde zorgvuldig
in de tuin van mijn hart
groeide een hart
om het te vullen.

7. "De daghemel"door: Hafiz

Laten we zijn zoals
Twee vallende sterren aan de daghemel.
Laat niemand weten van onze sublieme schoonheid
Terwijl we de handen van God vasthouden
en branden

In een heilig bestaan ​​dat tart-
Dat overtreft

Elke beschrijving van extase
En liefde.

8. "Kinderen rennen door"door: Rumi, Vertaling door: Coleman blaft met John Moyne

Ik was vroeger verlegen.
Je hebt me laten zingen.

Ik weigerde dingen aan tafel.
Nu roep ik om meer wijn.

In sombere waardigheid, ik zat vroeger
op mijn mat en bid.

Nu rennen kinderen door
en trek gezichten naar mij.

9. "Ik heb familie"door: Hafiz

Plant
Zodat je eigen hart
Zal groeien.

Liefde
Dus God zal denken,

“Ahhhh,
Ik heb verwanten in dat lichaam!
Ik zou die ziel moeten uitnodigen
Voor koffie en
Broodjes."

Zingen
Omdat dit een eten is
Onze hongerende wereld
Behoeften.

Lachen
Want dat is het puurst
Geluid.

10. "De huwelijksgelofte"door: Sharon Olds

Ik stond niet bij het altaar, ik stond
aan de voet van de trappen van het koor, met mijn geliefde,
en de minister stond op de bovenste trede
de opengeslagen Bijbel vasthouden. De kerk
was hout, geschilderd ivoor binnen, geen mensen - van God
stal perfect schoongemaakt. Het was nacht,
lente - buiten, een gracht van modder,
en binnen, van de spanten, vliegen
viel op de open Bijbel, en de minister
kantelde het en veegde ze af. We stonden
naast elkaar, een beetje huilen
met angst en ontzag. in waarheid, we waren getrouwd
die eerste nacht, in bed, wij waren geweest
getrouwd door onze lichamen, maar nu stonden we
in de geschiedenis - wat ons lichaam had gezegd?,
mond op mond, zeiden we nu publiekelijk:,
samengekomen, dood. We stonden
elkaar bij de hand houden, toch ik ook
stond als alleen, voor een moment,
net voor de gelofte, hoewel genomen
jaren ervoor, genomen. Het was een gelofte
van het heden en de toekomst, en toch voelde ik het
om iets van het verre verleden te hebben
of het verre verleden erop, ik voelde
de Stille, droog, huilende geest van mij
huwelijk ouders aldaar, ergens
in de lichte ruimte - misschien een van de
dalende vliegen, lichtjes stuiteren
zoals het raakte alle anderen verlaten, toen werd geborsteld
weg. Ik voelde me alsof ik was gekomen
om een ​​belofte te claimen - de zoetheid die ik had afgeleid
van hun zuurheid; en op hetzelfde moment dat ik had
komen, aangeboren onwaardig, smeken.
En toch, Ik had naar dit uur toe gewerkt
heel mijn leven. En toen was het tijd
om te spreken - hij bood me aan, maakt niet uit
wat, zijn leven. Dat is alles wat ik moest
doen, die avond, om het geschenk te accepteren
Ik had ernaar verlangd - om te zeggen dat ik het had aanvaard,
alsof er wordt gevraagd of ik adem?. neem ik??
ik. Ik neem zoals hij neemt - we zijn geweest
dit oefenen. Verdraag je dit plezier?? ik.

11. “[Ik draag je hart met me mee(ik draag het in]"door: en en. klaarkomen

Ik draag je hart met me mee(ik draag het in
mijn hart) ik ben nooit zonder(overal
ik ga jij gaat, Mijn liefste; en wat er ook wordt gedaan
door alleen mij doe je, mijn liefje)
ik ben bang voor
geen lot(want jij bent mijn lot, mijn lieve) ik wil
geen wereld(want mooi jij bent mijn wereld, mijn waarheid)
en jij bent wat een maan altijd heeft betekend
en wat een zon altijd zal zingen ben jij

hier is het diepste geheim dat niemand kent
(hier is de wortel van de wortel en de knop van de knop
en de lucht van de lucht van een boom genaamd leven; die groeit
hoger dan de ziel kan hopen of de geest kan verbergen)
en dit is het wonder dat de sterren uit elkaar houdt

ik draag je hart (ik draag het in mijn hart)

12. "Elke dag dat je speelt..."door: Pablo Neruda

Elke dag speel je met het licht van het universum.
Subtiele bezoeker, je komt aan in de bloem en het water.
Je bent meer dan dit witte hoofd dat ik stevig vasthoud
als een tros fruit, elke dag, tussen mijn handen.

Je bent als niemand sinds ik van je hou.
Laat me je uitspreiden tussen gele slingers.
Wie schrijft je naam in rookletters tussen de sterren van het zuiden??
Oh laat me je herinneren zoals je was voordat je bestond.

Plots huilt en bonkt de wind tegen mijn gesloten raam.
De lucht is een net vol schimmige vissen.
Hier laten alle winden vroeg of laat gaan, allemaal.
De regen trekt haar kleren uit.

De vogels gaan voorbij, vluchtend.
De wind. De wind.
Ik kan alleen strijden tegen de macht van mensen.
De storm wervelt donkere bladeren
en laat alle boten die gisteravond afgemeerd waren los naar de hemel.

U bent hier. Oh, je rent niet weg.
Je zult me ​​antwoorden op de laatste kreet.
Klamp je aan me vast alsof je bang bent.
Toch, op een gegeven moment liep er een vreemde schaduw door je ogen.

nutsvoorzieningen, nu ook, kleintje, jij brengt me kamperfoelie,
en zelfs je borsten ruiken ernaar.
Terwijl de droevige wind vlinders gaat slachten
ik hou van jou, en mijn geluk bijt in de pruim van je mond.

Hoe je moet hebben geleden om aan mij te wennen,
mijn wilde, eenzame ziel, mijn naam die ze allemaal doet rennen.
Zo vaak hebben we de morgenster zien branden, onze ogen kussen,
en boven onze hoofden ontspant het grijze licht zich in draaiende fans.

Mijn woorden regenden over je heen, jou strelen.
Ik heb lang van het zongebruinde parelmoer van je lichaam gehouden.
Ik ga zo ver dat ik denk dat jij de eigenaar bent van het universum.
Ik zal je blije bloemen brengen uit de bergen, boshyacinten,
donkere hazelaars, en rustieke kussenmanden.
Ik wil met je doen wat de lente doet met de kersenbomen.

13. "De pijn van het huwelijk"door: Denise Levertov

De pijn van het huwelijk:

dij en tong, geliefde,
ben er zwaar mee,
het klopt in de tanden

We zoeken naar de communie
en worden afgewezen, geliefde,
elk en elk

Het is leviathan en wij
in zijn buik
op zoek naar vreugde, wat vreugde
daarbuiten niet bekend

twee aan twee in de ark van
de pijn ervan.

14. “Een grote behoefte”door: Hafiz

Uit
Van een grote behoefte
We houden allemaal elkaars hand vast
en klimmen.
Niet liefhebben is loslaten.
Luister,
Het terrein hier in de buurt
Is
Veel te
Gevaarlijk
Voor
Dat.

15. “Wij" door: Nayyirah Waheed

wij
keer in golven naar elkaar terug.
dit is hoe water
houdt van.

16. “liefde is een plek”door: en en. klaarkomen

liefde is een plaats
& door deze plaats van
liefdesverplaatsing
(met helderheid van vrede)
overal

ja is een wereld
& in deze wereld van
ja leef
(vakkundig gekruld)
alle werelden

17. “Zoveel geluk”door: Naomi Shihab Nye

Het is moeilijk om te weten wat te doen met zoveel geluk.
Met verdriet is er iets om tegenaan te wrijven,
een wond om te verzorgen met lotion en doek.
Wanneer de wereld om je heen instort, je hebt stukken om op te halen,
iets om in je handen te houden, zoals ticket stubs of wijzigen.

Maar geluk drijft.
Je hoeft het niet ingedrukt te houden.
Het heeft niets nodig.
Geluk landt op het dak van het volgende huis, zingen,
en verdwijnt wanneer het wil.
Je bent hoe dan ook blij.
Zelfs het feit dat je ooit in een vredige boomhut woonde
en leef nu boven een steengroeve van lawaai en stof
kan je niet ongelukkig maken.
Alles heeft een eigen leven,
het kan ook wakker worden vol met mogelijkheden
van koffiecake en rijpe perziken,
en hou zelfs van de vloer die geveegd moet worden,
het vuile beddengoed en de bekraste platen…..

Omdat er geen plaats is die groot genoeg is
om zoveel geluk te bevatten,
jij haalt je schouders op, je steekt je hand op, en het stroomt uit je
in alles wat je aanraakt. U bent niet verantwoordelijk.
Je neemt geen krediet, aangezien de nachtelijke hemel geen eer eist
voor de maan, maar blijft het volhouden, en deel het,
en op die manier, wees gekend.

18. “ergens waar ik nog nooit ben geweest, graag verder”door: en en. klaarkomen

ergens waar ik nog nooit heb gereisd, graag verder
enige ervaring, je ogen hebben hun stilte:
in je meest broze gebaar zijn dingen die mij omsluiten,
of die ik niet kan aanraken omdat ze te dichtbij zijn

je kleinste blik zal me gemakkelijk ontsluiten
hoewel ik mezelf als vingers heb gesloten,
je opent zelf altijd bloemblaadje voor bloemblaadje als de lente opengaat
(vakkundig aanraken, mysterieus) haar eerste roos

of als je me wilt sluiten, ik en
mijn leven zal heel mooi sluiten, plotseling,
zoals wanneer het hart van deze bloem zich voorstelt
de sneeuw voorzichtig overal aflopend;

niets wat we in deze wereld moeten waarnemen is gelijk aan
de kracht van je intense kwetsbaarheid: wiens textuur
dwingt me met de kleur van zijn landen,
met elke ademhaling de dood en voor altijd teruggevend

(ik weet niet wat het is over jou dat sluit
en opent; alleen iets in mij begrijpt
de stem van je ogen is dieper dan alle rozen)
niemand, niet eens de regen, heeft zulke kleine handen

19. "Het is alles wat ik vandaag mee moet nemen" (26)" door: Emily Dickinson

Het is alles wat ik vandaag mee moet nemen-
Deze, en mijn hart naast-
Deze, en mijn hart, en alle velden—
En alle weiden wijd-
Zorg ervoor dat je meetelt - mocht ik het vergeten
Iemand de som kon vertellen-
Deze, en mijn hart, en alle bijen
Die in de Klaver wonen.

20. “Een cola met je drinken”door: Frank O'Hara

is nog leuker dan naar San Sebastian gaan, Ik ren, Hendaye, Biarritz, Bayonne
of misselijk zijn op de Travesera de Gracia in Barcelona
deels omdat je in je oranje shirt eruit ziet als een betere gelukkiger St. Sebastiaan
mede door mijn liefde voor jou, mede door jouw liefde voor yoghurt
mede door de fluorescerende oranje tulpen rondom de berken
deels vanwege de geheimzinnigheid die onze glimlach opneemt voor mensen en beeldhouwwerken
het is moeilijk te geloven als ik bij je ben dat er iets zo stil kan zijn
even plechtig als onaangenaam definitief als beeldhouwwerk als je er recht voor staat
in het warme New York 4 uur licht we drijven heen en weer
tussen elkaar als een boom die door zijn bril ademt

en de portretshow lijkt helemaal geen gezichten te bevatten, gewoon schilderen
je vraagt ​​je ineens af waarom iemand ze ooit heeft gedaan

ik kijk
naar jou en ik kijk liever naar jou dan naar alle portretten ter wereld
behalve misschien af ​​en toe voor de Poolse rijder en hoe dan ook, het is in de Frick
waar je godzijdank nog niet heen bent gegaan, zodat we de eerste keer samen kunnen gaan
en het feit dat je zo mooi beweegt min of meer zorgt voor het futurisme
net als thuis denk ik nooit aan de Nude Descending a Staircase of
tijdens een repetitie een enkele tekening van Leonardo of Michelangelo die me altijd verbaasde
en wat hebben ze aan al het onderzoek van de impressionisten?
toen ze nooit de juiste persoon kregen om bij de boom te gaan staan ​​toen de zon onderging
of wat dat betreft Marino Marini toen hij de rijder niet zo zorgvuldig koos
als het paard

het lijkt erop dat ze allemaal zijn bedrogen door een geweldige ervaring?
die niet aan mij verspild zal worden, daarom vertel ik je erover

21. [ongetiteld] door: Mindy Nettifee

als een man maar zo goed is als zijn woord,
dan wil ik trouwen met een man met een woordenschat als die van jou.

de manier waarop je "dicey" en "verrukkelijk" en "octogenarian" zegt
in dezelfde zin—
dat windt me echt op,
zoals je de sinaasappels in je achtertuin beschrijft
"anarchistisch" en "intiem" in één adem gebruiken.

ik zou het legato en staccato van je tong volgen
om je dictie heen wikkelen
totdat luisteren meer op dromen lijkt
en dromen werd meer als je kussen.

ik wil van de klif van je stem springen
in de zelfmoord van je bewustzijnsstroom.
ik wil de plek in je hart bezoeken waar de verkeerde woorden sterven.
ik wil het in kaart brengen met een woordenboek en punten van schitterend licht
totdat het meer op een sterrenkaart lijkt dan op een communicatiestrategie.
ik wil zien waar je woorden zijn geboren.
ik wil een patroon vinden in de astrologie.

ik wil de scripts van je verleidingen onthouden.
ik wil leven in de langdradige heldendichten van je teleurstellingen,
in de haiku van je openbaringen.
ik wil alle namen weten die je je verlangens hebt gegeven.
ik wil mijn naam ertussen vinden,
want er is niets meer verwoestend-sexy dan het juiste woord.
ik wil iedereen bedanken die je heeft verteld dat er niet zoiets bestaat als een synoniem.
ik wil een feest geven voor het liefdesverdriet dat je in een dichter heeft veranderd.

en als het waar is dat een man slechts zo goed is als zijn woord
dan, lieve jezus,
laat me er zijn de eerste keer dat je sprakeloos bent,
en al je explosieve wijsheid
wordt een brandende bal van de zon in je keel,
en alles wat je jezelf kunt uiten is:, Oh God,
Oh God….

22. "Pindakaas"door: Eileen Myles

ik heb altijd honger
& willen hebben
seks. Dit is een feit.
Als je gelijk hebt
naar het nieuwe
onbewerkte pinda's
boter is niet verdomme
goed & je zou moeten
koop het in een pot als
altijd in de
grootste supermarkt
je weet wel. En
ik ben een vijand
van verandering, als
je weet wel. Allemaal
de dingen die ik
omarmen als nieuw
zijn in
feit oude dingen,
opnieuw uitgebracht: zwemmen,
de sensatie van
vies zijn
lichaam en geest
zomer als een
tijd om te doen
niets en maak
geen geld. Gebed
als laatste re-
soort. Genoegen
als middel,
en dan een
betekent opnieuw
zonder einde
in zicht. ik ben
absoluut in oppositie
naar allerlei soorten
doelen. ik heb
geen zin om te weten
waar, iets
krijgt me.
wanneer het water
kookt ik krijg
een kopje thee.
per ongeluk ik
lees alle
werken van Proust.
Het was zomer
ik was daar
zo was hij. ik
schrijf omdat
ik zou graag willen
te gebruiken voor
jaar later
mijn dood. Niet
alleen mijn lichaam
zal compost zijn
maar de gedachten
ik ging weg tijdens
mijn leven. Gedurende
mijn leven was ik
een vrouw met
bruine ogen. Uit
het raam
is een kromme
silo. Onderdelen
van uw
lichaam denk ik
van als strepen
die ik heb
geleerd om
liefs mee. Wij
naakt zwemmen
in vijvers &
ik schrijf zijn-
achter je
rug. Mijn gedachten
over jou zijn
niet precies
verboden, maar
verheven omdat
ze zijn nutteloos,
niet bedoeld
om je te krijgen
omdat ik heb
u & jij houdt van
mij. Het is meer
als een speeltuin
waar ik speel
met mijn spiegelbeeld
van jou tot
je komt terug
en in de
echt jij ik
zinken
mijn tanden. Met
jij ik weet hoe
ontspannen. &
dus ik werk
achter je
rug. Die
is enig.
Natuur
is uit de hand
Vertel jij mij het &
dat is wat zo is
goed over
het. ik ben mateloos
verliefd op je,
knock-out door
al je nieuwe
wit haar

waarom niet?
iets
ik heb altijd
bekend zijn de
heel goed daar
is. Ik houd van
jij van mijn
jeugd,
terug beginnen
daar wanneer?
op een dag was
net als de
rest, willekeurig
groei en
briesje, constante
liefde, een zand-
welke in de
midden van
dag,
een kleine stap
in de enorm
conventioneel
Pad van
de zon. ik
scheel. ik
knipoog. ik
neem de
rijden.

23. "Bewoning"door: Margaret Atwood

Het huwelijk is niet
een huis, of zelfs een tent

het is daarvoor, en kouder:

de rand van het bos, de rand
van de woestijn
de ongeverfde trap
achteraan, waar we hurken
buitenshuis, popcorn eten

waar pijnlijk en met verwondering

bij het hebben overleefd
zover

we leren vuur te maken

24. “Dit huwelijk”door: Rumi

Mogen deze geloften en dit huwelijk gezegend worden.
Moge het zoete melk zijn,
dit huwelijk, zoals wijn en halvah.
Moge dit huwelijk fruit en schaduw bieden
zoals de dadelpalm.
Moge dit huwelijk vol gelach zijn,
onze elke dag een dag in het paradijs.
Moge dit huwelijk een teken van medeleven zijn,
een zegel van geluk hier en hierna.
Moge dit huwelijk een mooi gezicht en een goede naam hebben,
een voorteken dat de maan verwelkomt in een heldere blauwe lucht.
Ik heb geen woorden om te beschrijven
hoe geest zich vermengt in dit huwelijk.

25. "Heksenvrouw"door: Edna St.. Vincent Millay

Ze is noch roze noch bleek,
En ze zal nooit helemaal van mij zijn;
Ze leerde haar handen in een sprookje,
En haar mond op een valentijn.

Ze heeft meer haar dan ze nodig heeft;
In de zon is het een wee voor mij!
En haar stem is een reeks gekleurde kralen,
Of trappen die naar de zee leiden.

Ze houdt zoveel van me als ze kan,
En haar wegen naar mijn wegen nemen ontslag;
Maar ze is niet gemaakt voor een man,
En ze zal nooit helemaal van mij zijn.

26. „Vermaningen aan een speciaal persoon”door: Anne Sexton

Pas op voor stroom,
want zijn lawine kan je begraven,
sneeuw, sneeuw, sneeuw, je berg verstikken.

Pas op voor haat,
het kan zijn mond openen en je zult jezelf eruit gooien
van je been eten, een instant melaatse.

Pas op voor vrienden,
want als je ze verraadt,
zoals je wilt,
ze zullen hun hoofd in het toilet begraven
en spoelen zichzelf weg.

Pas op voor intellect,
omdat het zoveel weet dat het niets weet
en laat je ondersteboven hangen,
kennis in de mond nemen als je hart
valt uit je mond.

Pas op voor spelletjes, de rol van de acteur,
de geplande toespraak, bekend, gegeven,
want ze zullen je weggeven
en je zult staan ​​als een naakte kleine jongen,
pissen op je eigen kinderbedje.

Pas op voor liefde
(tenzij het waar is,
en elk deel van je zegt ja, inclusief de tenen) ,
het zal je inpakken als een mummie,
en je schreeuw zal niet worden gehoord
en geen van je rennen zal eindigen.

Liefde? zij het man. Of het nu een vrouw is.
Het moet een golf zijn waar je op wilt glijden,
geef je lichaam eraan, lach erom,
geven, wanneer het kiezelzand je meeneemt,
je tranen naar het land. Van een ander houden is iets
zoals gebed en kan niet worden gepland, je valt gewoon
in zijn armen omdat je geloof je ongeloof ongedaan maakt.

Speciaal persoon,
als ik jou was zou ik er niet op letten
op vermaningen van mij,
een beetje uit je woorden gemaakt
en een beetje uit de mijne.
een samenwerking.
Ik geloof geen woord dat ik heb gezegd,
behalve sommigen, behalve dat ik aan je denk als een jonge boom
met opgeplakte bladeren en weet dat je gaat wortelen
en het echte groene zal komen.

Laat gaan. Laat gaan.
Oh speciaal persoon,
mogelijke bladeren,
deze typemachine vindt je leuk op weg naar hen,
maar wil kristallen glazen breken
in feest,
voor jou,
wanneer de donkere korst wordt weggegooid
en je zweeft overal rond
als een gebeurde ballon.

27. “Over het huwelijk”door: Denise Levertov

Sluit me niet op in het huwelijk, ik wil

huwelijk, een
ontmoeting-

Ik vertelde je over de
groen licht van
mei

(een sluier van rust overgekomen
het park in de binnenstad,
laat

zaterdag na
middag, lang
schaduwen en koel

lucht, geur van
nieuw gras,
verse bladeren,

bloeien op de drempel van
overvloed-

en de vogels die ik daar ontmoette,
trekvogels die hun reis onderbreken,
drie vogels elk van een andere soort:

de azalea-breasted met ronde polle, donker,
de gestroomde, Vrolijk, muisglijdende een,
en de kleinste, goud als gaspeldoorn en dragen
een zwart Venetiaans masker

en met hen de drie douce kippenvogels
gevederd in teder, levendig bruin—

ik stond
een half uur onder de betovering,
niemand kwam in de buurt,
de vogels zagen me en

laat me zijn
dichtbij hen.)

Het is niet
irrelevant:
ik zou zijn
leerde kennen

en je ontmoeten
dus,
in het groen

luchtige ruimte, niet
ingesloten.

28."De uitnodiging"door: Oriah

Het interesseert me niet
wat doe je voor de kost?.
ik wil het weten
waar je naar verlangt?
en als je durft te dromen
van het voldoen aan het verlangen van je hart.

Het interesseert me niet
hoe oud je bent.
ik wil het weten
als je het risico loopt
er als een dwaas uitzien
voor de liefde
voor je droom
voor het avontuur van het leven.
Het interesseert me niet
wat planeten zijn?
het kwadrateren van je maan...
ik wil het weten
als je hebt aangeraakt
het centrum van je eigen verdriet
als je bent geopend
door het verraad van het leven
of verschrompeld en gesloten zijn geworden
uit angst voor verdere pijn.
ik wil het weten
als je kunt zitten met pijn
de mijne of de jouwe
zonder te bewegen om het te verbergen
of vervaag het
of repareer het.
ik wil het weten
als je met vreugde kunt zijn
de mijne of de jouwe
als je kunt dansen met wildheid
en laat de extase je vullen
tot in de toppen van je vingers en tenen
zonder ons te waarschuwen
voorzichtig zijn
realistisch zijn
om de beperkingen te onthouden
van mens zijn.
Het interesseert me niet
als het verhaal dat je me vertelt
is waar.
Ik wil weten of je kunt
een ander teleurstellen
trouw zijn aan jezelf.
Als je kunt verdragen
de beschuldiging van verraad
en verraad je eigen ziel niet.
Als je ongelovig kunt zijn
en daarom betrouwbaar.
Ik wil weten of je Beauty kunt zien
ook als het niet mooi is
elke dag.
En als je je eigen leven kunt vinden
van zijn aanwezigheid.
ik wil het weten
als je kunt leven met mislukkingen
de jouwe en de mijne
en sta nog steeds aan de rand van het meer
en schreeuw naar het zilver van de volle maan,
"Ja."
Het interesseert me niet
om te weten waar je woont
of hoeveel geld je hebt.
Ik wil weten of je kunt opstaan
na de nacht van verdriet en wanhoop
moe en gekneusd tot op het bot
en doen wat gedaan moet worden
om de kinderen te voeden.
Het interesseert me niet
wie je kent
of hoe je hier bent gekomen.
Ik wil weten of je stand houdt
in het midden van het vuur
met mij
en niet terugdeinzen.
Het interesseert me niet
waar of wat of met wie
je hebt gestudeerd.
ik wil het weten
wat houdt je in leven?
van binnenuit
wanneer al het andere wegvalt.
ik wil het weten
als je alleen kunt zijn
met jezelf
en als je het echt leuk vindt
het bedrijf dat je houdt
op de lege momenten.

29. “Getrouwde liefde”door: Kuan Tao-sheng, vertaald door Kenneth Rexroth en Ling Chung

Jij en ik
Heb zoveel liefde,
Dat het
Brandt als een vuur,
Waarin we een klomp klei bakken
Gevormd naar een figuur van jou
En een figuur van mij.
Dan nemen we ze allebei,
En breek ze in stukjes,
En meng de stukjes met water,
En vorm weer een figuur van jou,
En een figuur van mij.
Ik ben in jouw klei.
Je bent in mijn klei.
In het leven delen we een enkele quilt.
In de dood delen we één bed.
30. „Een zegen voor bruiloft”door: Jane Hirshfield

Vandaag wanneer de dadelpruimen rijpen
Vandaag wanneer vossenkits uit hun hol de sneeuw in komen
Vandaag wanneer het gevlekte ei zijn lied van het winterkoninkje loslaat
Vandaag als de esdoorn zijn rode bladeren neerzet
Vandaag wanneer ramen hun belofte houden om te openen
Vandaag wanneer vuur zijn belofte om te verwarmen nakomt
Vandaag wanneer iemand van wie je houdt is overleden
of iemand die je nooit hebt ontmoet is overleden
Vandaag wanneer iemand van wie je houdt is geboren
of er is iemand geboren die je niet zult ontmoeten
Vandaag wanneer de regen overspringt naar het wachten van wortels in hun droogte
Vandaag wanneer het sterrenlicht zich naar de daken van de hongerigen en vermoeiden buigt
Vandaag als iemand lang in zijn laatste verdriet zit
Vandaag wanneer iemand in de hitte van haar eerste omhelzing stapt
Vandaag, laat dit licht je zegenen
Laat het je zegenen met deze vrienden
Met sneeuwgeur en lavendel zegene je
Laat de gelofte van deze dag zich wild en volledig houden
Gesproken en stil, verras je in je oren
Slapen en wakker worden, ontvouwt zich in je ogen
Laat zijn felheid en tederheid je vasthouden
Laat zijn uitgestrektheid onverbloemd zijn in al je dagen

Huwelijksgedichten voor uw ceremonie zijn een mooie en speciale manier om uw gevoelens en liefde te benadrukken. Ze zijn ook een perfecte manier om familie en vrienden bij je huwelijksceremonie te betrekken - vraag je bruidsmeisje of getuige om mee te doen en een van deze huwelijksgedichten voor te lezen. Een perfect huwelijksgedicht voor uw huwelijksceremonie zal worden bedekt met ervaring en de beste wensen voor de toekomst. Als u op zoek bent naar meer huwelijkslezingen, we hebben je gedekt - we hebben zelfs afgerond huwelijksceremonielezingen voor elke sfeer.

Goed, APW... hebben we een van je favoriete huwelijksgedichten gemist? Heb je een Huwelijksgedicht gehoord tijdens een huwelijksceremonie? (of heb er zelf een gebruikt) die mensen gewoon moeten weten? Zet het in de reacties... delen is zorgzaam.