บทกวีงานแต่งงาน: 30 ไม่ใช่ไอเดียสุดวิเศษสำหรับพิธีของคุณ

6. "ความต้องการ"โดย: อลิซ วอล์คเกอร์

ความปรารถนาของฉัน
เหมือนเดิมเสมอ; ไม่ว่าชีวิตไหน
ฝากฉัน:
อยากติดนิ้วเท้า
& เร็ว ๆ นี้ทั้งตัวของฉัน
ลงไปในน้ำ.
อยากสะบัดไม้กวาดอ้วน
& กวาดใบแห้ง
ดอกช้ำ
แมลงที่ตายแล้ว
& ฝุ่น.
ฉันต้องการที่จะเติบโต
บางสิ่งบางอย่าง.
ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ที่ความปรารถนา
บางครั้งก็แปรเปลี่ยนเป็นความจงรักภักดีได้;
แต่สิ่งนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว.
และนั่นคือวิธีที่ฉันรอดมาได้:
วิธีหลุม
ฉันดูแลอย่างระมัดระวัง
ในสวนหัวใจของฉัน
เติบโตหัวใจ
เพื่อเติมเต็ม.

7. “ท้องฟ้าวัน”โดย: ฮาฟิซ

ให้เราเป็นเหมือน
ดาวตกสองดวงบนท้องฟ้ายามกลางวัน.
อย่าให้ใครรู้ถึงความงามอันประเสริฐของเรา
เมื่อเราจับมือกับพระเจ้า
และเผา

สู่การดำรงอยู่อันศักดิ์สิทธิ์ที่ท้าทาย—
ที่เหนือกว่า

ทุกรายละเอียดของความปีติยินดี
และรัก.

8. “เด็กวิ่งผ่าน”โดย: รูมิ, แปลโดย: Coleman Barks กับ John Moyne

ฉันเคยขี้อาย.
คุณทำให้ฉันร้องเพลง.

ฉันเคยปฏิเสธของที่โต๊ะ.
ตอนนี้ฉันขอไวน์เพิ่ม.

ในศักดิ์ศรีที่มืดมน, ฉันเคยนั่ง
บนเสื่อของฉันและอธิษฐาน.

ตอนนี้เด็กๆวิ่งผ่าน
และทำหน้าเมินใส่ฉัน.

9. “ฉันมีคิน”โดย: ฮาฟิซ

ปลูก
เพื่อให้หัวใจของคุณเอง
จะเติบโต.

รัก
พระเจ้าจะทรงคิด,

"อ๊ะๆๆๆ,
ฉันมีญาติอยู่ในร่างนั้น!
ฉันควรจะเริ่มเชื้อเชิญวิญญาณนั่นได้แล้ว
สำหรับกาแฟและ
ม้วน."

ร้องเพลง
เพราะนี่คืออาหาร
โลกที่หิวโหยของเรา
ความต้องการ.

หัวเราะ
เพราะนั่นคือความบริสุทธิ์ที่สุด
เสียง.

10. “คำสาบานแต่งงาน”โดย: ชารอน โอลด์ส

ฉันไม่ได้ยืนอยู่ที่แท่นบูชา, ฉันยืน
ที่เชิงบันไดพลับพลา, กับที่รักของฉัน,
และรัฐมนตรียืนอยู่บนขั้นบนสุด
ถือพระคัมภีร์เปิด. คริสตจักร
เป็นไม้, ทาสีงาช้างด้านใน, ไม่มีคน—ของพระเจ้า
ทำความสะอาดได้หมดจด. มันเป็นคืน,
ฤดูใบไม้ผลิ—ภายนอก, คูน้ำโคลน,
และข้างใน, จากจันทัน, แมลงวัน
ตกลงไปเปิดพระคัมภีร์, และรัฐมนตรี
เอียงแล้วปัดออก. เรายืน
ข้างกัน, ร้องไห้เล็กน้อย
ด้วยความกลัวและความกลัว. ในความจริง, เราแต่งงานกันแล้ว
คืนแรกนั้น, นอนอยู่บนเตียง, เราเคย
แต่งงานกับร่างกายของเรา, แต่ตอนนี้เรายืน
ในประวัติศาสตร์—สิ่งที่ร่างกายของเราได้กล่าวไว้,
ปากต่อปาก, ตอนนี้เราพูดในที่สาธารณะ,
รวมตัวกัน, ความตาย. เรายืน
จับมือกัน, ฉันยัง
ยืนเหมือนอยู่คนเดียว, สักครู่,
ก่อนปฏิญาณตน, แม้ว่าจะถ่าย
ปีก่อน, เอา. มันเป็นคำสาบาน
ของปัจจุบันและอนาคต, และฉันก็รู้สึก
เพื่อจะได้สัมผัสอดีตอันไกลโพ้น
หรืออดีตอันไกลโพ้นบนนั้น, ฉันรู้สึก
ความเงียบ, แห้ง, ผีร้องไห้ของฉัน
การแต่งงานของพ่อแม่ที่นั่น, ที่ไหนสักแห่ง
ในพื้นที่สว่าง—อาจเป็นหนึ่งใน
แมลงวันร่วงหล่น, กระเด้งเล็กน้อย
ขณะที่มันตี ละทิ้งคนอื่นทั้งหมด, แล้วก็แปรง
ห่างออกไป. ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันได้มา
เพื่อเรียกร้องคำสัญญา—ความหอมหวานที่ฉันอนุมานไว้
จากความเปรี้ยวของพวกเขา; และในขณะเดียวกันที่ฉันมี
มา, ไร้ค่าแต่กำเนิด, ขอ.
และยัง, ฉันทำงานมาจนถึงชั่วโมงนี้
ตลอดชีวิตของฉัน. และแล้วก็ถึงเวลา
ที่จะพูด—เขากำลังเสนอฉัน, ไม่เป็นไร
อะไร, ชีวิตเขา. นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องทำ
ทำ, เย็นนี้, เพื่อรับของขวัญ
ฉันปรารถนา—ที่จะบอกว่าฉันยอมรับแล้ว,
ราวกับว่าถูกถามว่าฉันหายใจ. รับไหมค่ะ?
ผม. ฉันรับตามที่เขารับ—เราเคย
ฝึกสิ่งนี้. คุณแบกรับความสุขนี้ไหม? ผม.

11. “[ฉันพกหัวใจของคุณไปกับฉัน(ฉันพกติดตัวไป]"โดย: และ และ. คัมมิงส์

ฉันพกหัวใจของคุณไปกับฉัน(ฉันพกติดตัวไป
หัวใจของฉัน) ฉันไม่เคยขาดมัน(ที่ไหนก็ได้
ฉันไปคุณไป, ที่รัก; และอะไรก็ตามที่ได้ทำ
โดยฉันคนเดียวคือสิ่งที่คุณทำ, ที่รักของฉัน)
ฉันกลัว
ไม่คุณทำ(เพราะเธอคือโชคชะตาของฉัน, ที่รัก) ฉันต้องการ
ไม่มีโลก(เพื่อความสวยงามคุณคือโลกของฉัน, ความจริงของฉัน)
และคุณคือสิ่งที่ดวงจันทร์มีความหมายเสมอมา
และสิ่งที่ดวงอาทิตย์จะร้องเพลงเสมอก็คือคุณ

นี่คือความลับที่ลึกที่สุดที่ไม่มีใครรู้
(นี่คือรากของรากและตาของตา
และท้องฟ้าของต้นไม้ที่เรียกว่าชีวิต; ที่เติบโต
สูงกว่าจิตวิญญาณสามารถหวังได้หรือจิตใจสามารถซ่อนได้)
และนี่คือความอัศจรรย์ที่แยกดวงดาวออกจากกัน

ฉันพกหัวใจของคุณ (ฉันพกมันไว้ในใจของฉัน)

12. “ทุกวันที่คุณเล่น…”โดย: ปาโบล เนรูด้า

ทุกวันที่คุณเล่นกับแสงแห่งจักรวาล.
ผู้เยี่ยมชมที่ละเอียดอ่อน, คุณมาถึงดอกไม้และน้ำ.
เธอเป็นมากกว่าหัวขาวนี้ที่ฉันกอดแน่น
เป็นพวงผลไม้, ทุกวัน, ระหว่างมือของฉัน.

คุณไม่เหมือนใครเพราะฉันรักคุณ.
ให้ฉันแผ่เธอออกไปท่ามกลางมาลัยสีเหลือง.
ใครเขียนชื่อเธอด้วยอักษรควันท่ามกลางหมู่ดาวทางใต้?
ให้ฉันได้จดจำเธอเหมือนเมื่อก่อนเธอมีตัวตน.

ทันใดนั้นลมก็หอนและกระแทกหน้าต่างที่ปิดของฉัน.
ท้องฟ้าเป็นตาข่ายหนาตากับปลาเงา.
ที่นี่ลมทั้งหมดปล่อยให้ไปไม่ช้าก็เร็ว, ทั้งหมด.
ฝนถอดเสื้อผ้าออก.

นกผ่านไป, กำลังหลบหนี.
ลม. ลม.
สู้ได้แค่พลังมนุษย์.
พายุหมุนใบไม้สีเข้ม
และปล่อยเรือทุกลำที่จอดอยู่บนท้องฟ้าเมื่อคืนนี้.

คุณอยู่ที่นี่. โอ้, คุณอย่าวิ่งหนี.
คุณจะตอบฉันเพื่อร้องไห้ครั้งสุดท้าย.
กอดฉันเหมือนเธอหวั่นไหว.
ยังไงก็ได้, ครั้งหนึ่งมีเงาประหลาดวิ่งเข้าตาคุณ.

ตอนนี้, ตอนนี้ด้วย, เด็กน้อย, คุณเอาสายน้ำผึ้งมาให้ฉัน,
และแม้กระทั่งหน้าอกของคุณก็มีกลิ่นของมัน.
ขณะที่ลมเศร้าพัดพาฝูงผีเสื้อมาเชือด
ฉันรักคุณ, และความสุขของฉันกัดบ๊วยจากปากของคุณ.

เธอคงเคยชินกับฉัน,
ป่าเถื่อนของฉัน, วิญญาณที่โดดเดี่ยว, ชื่อของฉันที่ส่งพวกเขาทั้งหมดวิ่ง.
หลายครั้งที่เราได้เห็นดาวแห่งรุ่งอรุณแผดเผา, จูบตาของเรา,
และเหนือศีรษะของเรา แสงสีเทาจะคลี่คลายในการหมุนของพัดลม.

คำพูดของฉันฝนตกเหนือคุณ, ลูบคุณ.
ฉันรักหอยมุกที่ตากแดดของร่างเธอมานานแล้ว.
ฉันไปไกลจนคิดว่าเธอเป็นเจ้าของจักรวาล.
ฉันจะนำดอกไม้แห่งความสุขจากภูเขามาให้คุณ, บลูเบลล์,
สีน้ำตาลแดงเข้ม, และกระเช้าจูบแบบชนบท.
ฉันอยากทำอะไรกับคุณในฤดูใบไม้ผลิกับต้นซากุระบ้าง.

13. “ความเจ็บปวดของการแต่งงาน”โดย: เดนิส เลเวอร์ตอฟ

ความเจ็บปวดของการแต่งงาน:

ต้นขาและลิ้น, ที่รัก,
หนักด้วย,
มันสั่นในฟัน

เรามองหาการมีส่วนร่วม
และถูกปฏิเสธ, ที่รัก,
แต่ละคน

มันคือเลวีอาธานและเรา
ในท้องของมัน
มองหาความสุข, ความสุขบางอย่าง
ไม่ให้รู้ภายนอก

สองต่อสองในหีบแห่ง
ความเจ็บปวดของมัน.

14. “ความต้องการที่ดี”โดย: ฮาฟิซ

ออก
ที่มีความต้องการสูง
พวกเราทุกคนจับมือกัน
และปีนเขา.
ไม่รักคือการปล่อยวาง.
ฟัง,
ภูมิประเทศรอบๆที่นี่
คือ
ไกลเกินไป
อันตราย
สำหรับ
ที่.

15. “เรา" โดย: นายยิเราะฮ์ วะฮีด

เรา
กลับมาเป็นคลื่น.
น้ำแบบนี้
รัก.

16. “ความรักเป็นสถานที่”โดย: และ และ. คัมมิงส์

รักคือสถานที่
& ผ่านสถานที่นี้ของ
ย้ายความรัก
(ด้วยความสดใสของความสงบ)
ทุกที่

ใช่เป็นโลก
& ในโลกนี้ของ
ใช่ สด
(ขดอย่างชำนาญ)
โลกทั้งใบ

17. “มีความสุขมาก”โดย: นาโอมิ ชิฮับ นาย

ยากที่จะรู้ว่าจะทำอย่างไรกับความสุขมากมาย.
ด้วยความโศกเศร้ามีสิ่งที่ต้องขัดขืน,
แผลที่ดูแลด้วยโลชั่นและผ้า.
เมื่อโลกตกอยู่รอบตัวคุณ, คุณมีชิ้นส่วนที่จะหยิบ,
สิ่งที่ถืออยู่ในมือของคุณ, ชอบต้นขั้วตั๋วหรือเปลี่ยน.

แต่ความสุขลอยได้.
ไม่จำเป็นต้องกดค้างไว้.
ไม่ต้องการอะไร.
ความสุขที่ดินบนหลังคาบ้านถัดไป, ร้องเพลง,
และหายไปเมื่อต้องการ.
มีความสุขกันถ้วนหน้านะคะ.
ทั้งที่ครั้งหนึ่งคุณเคยอาศัยอยู่ในบ้านต้นไม้อันเงียบสงบ
และตอนนี้อาศัยอยู่เหนือเหมืองแห่งเสียงและฝุ่น
ไม่สามารถทำให้คุณไม่มีความสุขได้.
ทุกอย่างมีชีวิตของมันเอง,
มันก็สามารถตื่นขึ้นมาเต็มไปด้วยความเป็นไปได้
ของเค้กกาแฟและลูกพีชสุก,
และรักแม้กระทั่งพื้นที่ต้องปัดกวาด,
ผ้าปูที่นอนสกปรกและบันทึกรอยขีดข่วน…..

เนื่องจากไม่มีที่ที่ใหญ่พอ
ที่จะมีความสุขมากมาย,
คุณยักไหล่, คุณยกมือขึ้น, และมันก็ไหลออกมาจากตัวคุณ
ในทุกสิ่งที่คุณสัมผัส. คุณไม่รับผิดชอบ.
คุณไม่มีเครดิต, เพราะท้องฟ้ายามราตรีไม่มีเครดิต
เพื่อพระจันทร์, แต่ยังคงถือไว้, และแบ่งปันมัน,
และในทางนั้น, เป็นที่รู้จัก.

18. “ที่ไหนสักแห่งที่ฉันไม่เคยเดินทาง, ดีใจเหลือเกิน”โดย: และ และ. คัมมิงส์

ที่ไหนสักแห่งที่ฉันไม่เคยเดินทาง, ดีใจเหลือเกิน
ประสบการณ์ใด ๆ, ดวงตาของคุณมีความเงียบงัน:
ในท่าทางที่อ่อนแอที่สุดของคุณคือสิ่งที่ล้อมรอบฉัน,
หรือที่สัมผัสไม่ได้เพราะอยู่ใกล้เกินไป

แววตาที่เล็กน้อยของคุณก็จะเปิดเผยออกมาอย่างง่ายดาย
แม้ว่าฉันจะปิดตัวเองเป็นนิ้ว,
เธอเปิดกลีบดอกไม้เองเสมอเมื่อฤดูใบไม้ผลิเปิดขึ้น
(สัมผัสอย่างชำนาญ, อย่างลึกลับ) กุหลาบดอกแรกของเธอ

หรือถ้าเธอต้องการจะปิดฉัน, ฉันและ
ชีวิตของฉันจะจบลงอย่างสวยงาม, กะทันหัน,
ดั่งที่ใจของดอกไม้นี้จินตนาการ
หิมะอย่างระมัดระวังทุกที่ลงมา;

ไม่มีอะไรที่เราจะต้องรับรู้ในโลกนี้เท่ากับ
พลังแห่งความเปราะบางของคุณ: ที่มีพื้นผิว
บังคับฉันด้วยสีสันของประเทศต่างๆ,
ทำให้ตายและตลอดไปด้วยการหายใจแต่ละครั้ง

(ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรที่ปิดตัวลง
และเปิดขึ้น; มีเพียงบางอย่างในตัวฉันเท่านั้นที่เข้าใจ
เสียงของดวงตาของเธอนั้นลึกกว่าดอกกุหลาบทั้งหมด)
ไม่มีใคร, ไม่แม้แต่ฝน, มีมือเล็ก ๆ เช่นนี้

19. “วันนี้มีแค่นี้นะ (26)" โดย: Emily Dickinson

ทั้งหมดที่ฉันจะต้องนำมาในวันนี้—
นี้, และหัวใจของฉันอยู่ข้างๆ—
นี้, และหัวใจของฉัน, และทุ่งนาทั้งหมด—
และทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ทั้งหมด
อย่าลืมนับนะ—ฉันควรลืมไหม
บางคนที่จำนวนเงินสามารถบอกได้—
นี้, และหัวใจของฉัน, และผึ้งทั้งหมด
ซึ่งในโคลเวอร์อาศัยอยู่.

20. “มีโค้กกับคุณ”โดย: แฟรงค์ โอฮาร่า

สนุกยิ่งกว่าไปซานเซบาสเตียน, ฉันวิ่ง, Hendaye, บิอาร์ริตซ์, บายอน
หรือไม่สบายท้องที่ Travesera de Gracia ในบาร์เซโลนา
ส่วนหนึ่งเพราะในเสื้อสีส้มของคุณ คุณดูเหมือน St . ที่มีความสุขมากกว่า. เซบาสเตียน
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความรักของฉันที่มีต่อคุณ, ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคุณรักโยเกิร์ต
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะทิวลิปสีส้มเรืองแสงรอบๆ ต้นเบิร์ช
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความลับที่เรายิ้มให้กับผู้คนและรูปปั้น
อยู่กับเธอมันยากที่จะเชื่อว่าจะมีอะไรเหมือนเดิม
เคร่งขรึมพอๆ กับรูปปั้นเมื่ออยู่ตรงหน้า
ในนิวยอร์คอันอบอุ่น 4 แสงนาฬิกาเรากำลังล่องลอยไปมา
ระหว่างกันเหมือนต้นไม้หายใจเข้าทางแว่น

และภาพเหมือนจะไม่มีใบหน้าอยู่ในนั้นเลย, แค่ทาสี
คุณก็สงสัยว่าทำไมในโลกนี้ใครๆ ก็เคยทำแบบนั้น

ฉันมอง
ที่คุณและฉันอยากจะมองคุณมากกว่าภาพบุคคลทั้งหมดในโลก
ยกเว้นบางทีสำหรับ Polish Rider เป็นครั้งคราวและอย่างไรก็ตามมันอยู่ใน Frick
ที่ขอบคุณสวรรค์ที่ยังไม่ได้ไป จะได้ไปด้วยกันครั้งแรก
และความจริงที่ว่าคุณเคลื่อนไหวอย่างสวยงามมากหรือน้อยก็ดูแล Futurism
เช่นเดียวกับที่บ้านฉันไม่เคยคิดถึง Nude Descending a Staircase หรือ
ในการซ้อมภาพวาดของเลโอนาร์โดหรือไมเคิลแองเจโลที่เคยทำให้ฉันว้าว
และงานวิจัยของอิมเพรสชันนิสต์ทำดีอย่างไร
เมื่อไม่เคยได้คนที่ใช่มายืนใกล้ต้นไม้เมื่อตะวันลับฟ้า
หรือว่ามาริโน่ มารินี ตอนที่เขาไม่เลือกคนขี่อย่างระมัดระวัง
เป็นม้า

ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดถูกโกงจากประสบการณ์ที่น่าอัศจรรย์บางอย่าง
ที่จะไม่สูญเปล่ากับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเล่าให้ท่านฟัง

21. [ไม่มีชื่อ] โดย: มินดี้ เน็ตติฟี่

ถ้าผู้ชายดีแค่คำพูด,
แล้วฉันก็อยากแต่งงานกับผู้ชายที่มีคำศัพท์แบบคุณ.

วิธีที่คุณพูดว่า "dicey" และ "delectable" และ "octogenarian"
ในประโยคเดียวกัน—
ที่ทำให้ฉันตื่นเต้นจริงๆ,
วิธีที่คุณอธิบายส้มในสวนหลังบ้านของคุณ
โดยใช้ “อนาธิปไตย” และ “สนิทสนม” ในลมหายใจเดียวกัน.

ฉันจะทำตาม legato และ staccato ของลิ้นของคุณ
ล้อมรอบพจน์ของคุณ
จนฟังกลายเป็นเหมือนฝัน
และฝันก็เหมือนได้จูบเธอ.

ฉันอยากกระโดดออกจากหน้าผาแห่งเสียงของคุณ
ไปสู่การฆ่าตัวตายของกระแสจิตสำนึกของคุณ.
อยากไปเที่ยวที่ในใจเธอ ที่คำพูดผิดๆ ตายไป.
ฉันต้องการทำแผนที่ด้วยพจนานุกรมและจุดที่มีแสงจ้า
จนดูเหมือนแผนภูมิดาวมากกว่ากลยุทธ์ในการสื่อสาร.
ฉันต้องการที่จะดูว่าคำพูดของคุณเกิดที่ใด.
ฉันต้องการหารูปแบบในโหราศาสตร์.

ฉันต้องการจดจำสคริปต์ของการยั่วยวนของคุณ.
ฉันต้องการอยู่ในมหากาพย์ที่ยาวนานของความผิดหวังของคุณ,
ในไฮกุแห่ง Epiphanies ของคุณ.
ฉันอยากรู้ชื่อทั้งหมดที่คุณให้ความปรารถนาของคุณ.
ฉันต้องการค้นหาชื่อของฉันท่ามกลางพวกเขา,
เพราะไม่มีอะไรทำลายล้าง-เซ็กซี่ไปกว่าคำที่ถูกต้อง.
ฉันอยากจะขอบคุณใครก็ตามที่บอกคุณว่าไม่มีคำพ้องความหมาย.
ฉันอยากจัดปาร์ตี้ให้อกหักที่ทำให้เธอกลายเป็นกวี.

และถ้าเป็นความจริงที่ว่าผู้ชายดีเพียงตามคำพูดของเขา
แล้ว, พระเยซูหวาน,
ให้ฉันอยู่ที่นั่นเป็นครั้งแรกที่คุณพูดไม่ออก,
และสติปัญญาที่ระเบิดออกมาทั้งหมดของคุณ
กลายเป็นแสงแดดแผดเผาในลำคอ,
และสิ่งที่คุณพูดได้ก็คือ, โอ้พระเจ้า,
โอ้พระเจ้า….

22. "เนยถั่ว"โดย: ไอลีน ไมลส์

ฉันหิวตลอดเวลา
& อยากมี
เพศ. นี่คือความจริง.
ถ้าคุณเข้าใจถูกต้อง
ลงไปใหม่
ถั่วลิสงที่ยังไม่แปรรูป
เนยไม่ได้แช่ง
ดี & คุณควร
ซื้อในขวดเช่น
เสมอใน
ซูเปอร์มาร์เก็ตที่ใหญ่ที่สุด
คุณรู้. และ
ฉันเป็นศัตรู
ของการเปลี่ยนแปลง, เช่น
คุณรู้. ทั้งหมด
สิ่งที่ฉัน
โอบกอดเหมือนใหม่
อยู่ใน
ของเก่าจริง,
ปล่อยใหม่: การว่ายน้ำ,
ความรู้สึกของ
สกปรกใน
ร่างกายและจิตใจ
ฤดูร้อนเป็น
เวลาทำ
ไม่มีอะไรและทำให้
ไม่มีเงิน. สวดมนต์
เป็นครั้งสุดท้าย-
เรียงลำดับ. ความสุข
หมายความว่า,
แล้วก็
แปลว่า อีกครั้ง
ไม่มีที่สิ้นสุด
ข้อมูลเชิงลึก. ฉัน
คัดค้านโดยสิ้นเชิง
ทุกชนิด
เป้าหมาย. ฉันมี
ไม่อยากรับรู้
นี้ที่ไหน, อะไรก็ตาม
กำลังรับฉัน.
เมื่อน้ำ
เดือดฉันได้รับ
ชาสักถ้วย.
บังเอิญฉัน
อ่านทั้งหมด
ผลงานของ Proust.
มันเป็นฤดูร้อน
ฉันอยู่ที่นั่น
เขาก็เช่นกัน. ผม
เขียนเพราะ
ฉันต้องการ
ใช้สำหรับ
ปีต่อมา
ความตายของฉัน. ไม่
ร่างกายของฉันเท่านั้น
จะเป็นปุ๋ยหมัก
แต่ความคิด
ฉันจากไประหว่าง
ชีวิตของฉัน. ในระหว่าง
ชีวิตของฉัน ฉันเคยเป็น
ผู้หญิงกับ
ตาสีน้ำตาลแดง. ออก
หน้าต่าง
เป็นคด
ไซโล. อะไหล่
ของคุณ
ร่างกายฉันคิดว่า
เป็นลายทาง
ที่ฉันมี
เรียนรู้ที่จะ
รักกัน. เรา
ว่ายน้ำเปล่า
ในบ่อ &
ฉันเขียน be-
หลังของคุณ
กลับ. ความคิดของฉัน
เกี่ยวกับคุณคือ
ไม่แน่
ต้องห้าม, แต่
สูงส่งเพราะ
พวกมันไร้ประโยชน์,
ไม่ได้มีเจตนา
เพื่อรับคุณ
เพราะฉันมี
คุณ & คุณรัก
ฉัน. มันมากกว่า
เหมือนสนามเด็กเล่น
ที่ฉันเล่น
กับภาพสะท้อนของฉัน
ของคุณจน
คุณกลับมา
และเข้าสู่
จริงคุณฉัน
ลงอ่าง
ฟันของฉัน. กับ
คุณฉันรู้วิธี
ผ่อนคลาย. &
ฉันก็เลยทำงาน
ข้างหลังคุณ
กลับ. อย่างไหน
น่ารัก.
ธรรมชาติ
อยู่เหนือการควบคุม
คุณบอกฉัน &
นั่นคือสิ่งที่
ดีเกี่ยวกับ
มัน. ฉันเมามาย
ตกหลุมรักคุณ,
เคาะออกโดย
ใหม่ทั้งหมดของคุณ
ผมขาว

ทำไมไม่ควร
บางสิ่งบางอย่าง
ฉันมีเสมอ
เรียกว่า
ดีที่สุดแล้ว
เป็น. ฉันรัก
คุณจากฉัน
วัยเด็ก,
เริ่มต้นใหม่
ที่นั่นเมื่อ
วันหนึ่งคือ
เช่นเดียวกับ
พักผ่อน, สุ่ม
การเจริญเติบโตและ
สายลม, คงที่
รัก, ทราย-
ซึ่งใน
ตรงกลางของ
วัน,
ก้าวเล็กๆ
ในความเวิ้งว้าง
ธรรมดา
เส้นทางของ
ดวงอาทิตย์. ผม
เหล่. ผม
ขยิบตา. ผม
ใช้
ขี่.

23. “ที่อยู่อาศัย”โดย: Margaret Atwood

การแต่งงานไม่ใช่
บ้าน, หรือแม้แต่เต็นท์

มันก่อนหน้านั้น, และเย็นลง:

สุดขอบป่า, ขอบ
แห่งทะเลทราย
บันไดที่ไม่ได้ทาสี
ที่ด้านหลัง, ที่เราหมอบ
กลางแจ้ง, กินป๊อปคอร์น

ที่เจ็บปวดและอัศจรรย์

ที่รอดมาได้
มาไกลขนาดนี้

เรากำลังเรียนรู้ที่จะทำไฟ

24. “การแต่งงานครั้งนี้”โดย: รูมิ

ขอให้คำสัตย์สาบานและการแต่งงานครั้งนี้ได้รับพร.
ขอให้เป็นนมหวาน,
การแต่งงานครั้งนี้, เหมือนเหล้าองุ่นและ halvah.
ขอให้การแต่งงานนี้มีผลและร่มเงา
เหมือนฝ่ามือ.
ขอให้การแต่งงานครั้งนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ,
ทุกวันของเราในสวรรค์.
ขอให้การแต่งงานครั้งนี้เป็นสัญลักษณ์แห่งความเมตตา,
ตราประทับแห่งความสุขที่นี่และโลกหน้า.
ขอให้การแต่งงานนี้มีหน้าตาที่ยุติธรรมและชื่อที่ดี,
ลางต้อนรับพระจันทร์ในท้องฟ้าสีครามสดใส.
ฉันหมดคำจะบรรยาย
จิตวิญญาณผสมผสานในการแต่งงานครั้งนี้อย่างไร.

25. “แม่มด-ภรรยา”โดย: Edna St. Vincent Milly

เธอไม่ใช่สีชมพูหรือสีซีด,
และเธอจะไม่มีวันเป็นของฉันทั้งหมด;
เธอเรียนรู้มือของเธอในเทพนิยาย,
และปากของเธอในวาเลนไทน์.

เธอมีผมมากกว่าที่เธอต้องการ;
ในดวงอาทิตย์ 'เป็นความฉิบหายสำหรับฉัน!
และเสียงของเธอเป็นร้อยลูกปัดสี,
หรือขั้นบันไดลงทะเล.

เธอรักฉันเท่าที่เธอจะทำได้,
และวิถีทางของเธอของฉันก็ลาออก;
แต่เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อผู้ชายคนไหน,
และเธอจะไม่มีวันเป็นของฉันทั้งหมด.

26. “ตักเตือนคนพิเศษ”โดย: Anne Sexton

ระวังอำนาจ,
เพราะหิมะถล่มสามารถฝังคุณได้,
หิมะ, หิมะ, หิมะ, บดบังภูเขาของคุณ.

ระวังความเกลียดชัง,
มันสามารถเปิดปากและคุณจะเหวี่ยงตัวเองออกไป
กินขาของคุณ, โรคเรื้อนทันที.

ระวังเพื่อน,
เพราะเมื่อคุณทรยศพวกเขา,
ในขณะที่คุณจะ,
พวกเขาจะฝังหัวไว้ในห้องน้ำ
และล้างตัวเองออกไป.

ระวังปัญญา,
เพราะมันรู้มากจนไม่รู้อะไรเลย
และปล่อยให้คุณห้อยหัวลง,
ปากความรู้เป็นหัวใจของคุณ
หลุดออกจากปาก.

ระวังเกม, ส่วนของนักแสดง,
คำพูดที่วางแผนไว้, เป็นที่รู้จัก, ที่ให้ไว้,
เพราะพวกเขาจะให้เจ้าไป
และเจ้าจะยืนเหมือนเด็กน้อยตัวเปล่า,
ฉี่บนเตียงเด็กของคุณเอง.

ระวังความรัก
(เว้นแต่จะเป็นจริง,
และทุกส่วนของคุณตอบว่าใช่รวมทั้งนิ้วเท้าด้วย) ,
มันจะห่อหุ้มคุณไว้เหมือนมัมมี่,
และจะไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องของคุณ
และการวิ่งของคุณจะไม่สิ้นสุด.

รัก? ไม่ว่าจะเป็นผู้ชาย. ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิง.
คงจะเป็นคลื่นที่อยากซัดเข้าไป,
ให้ร่างกายกับมัน, หัวเราะให้กับมัน,
ให้, เมื่อทรายกรวดพาเธอไป,
น้ำตาของคุณสู่แผ่นดิน. การรักคนอื่นเป็นอะไรบางอย่าง
เหมือนสวดมนต์แล้ววางแผนไม่ได้, คุณเพิ่งตก
เข้าไปในอ้อมแขนของมันเพราะความเชื่อของคุณปลดเปลื้องความไม่เชื่อของคุณ.

คนพิเศษ,
ถ้าฉันเป็นคุณฉันจะไม่สนใจ
เพื่อตักเตือนจากข้าพเจ้า,
ทำมาจากคำพูดของคุณบ้าง
และออกไปจากฉันบ้าง.
ความร่วมมือ.
ฉันไม่เชื่อคำที่ฉันพูด,
ยกเว้นบางคน, ยกเว้นแต่ฉันคิดถึงเธอเหมือนต้นอ่อน
ด้วยใบแปะแล้วรู้ว่าราก
แล้วของจริงสีเขียวจะมา.

ไปกันเถอะ. ไปกันเถอะ.
อ้อ คนพิเศษ,
ใบที่เป็นไปได้,
เครื่องพิมพ์ดีดนี้ชอบคุณระหว่างทางไปหาพวกเขา,
แต่อยากทุบแก้วคริสตัล
ในการเฉลิมฉลอง,
สำหรับคุณ,
เมื่อเปลือกดำถูกโยนทิ้ง
และคุณลอยไปรอบ ๆ
เหมือนบอลลูนที่เกิดขึ้น.

27. “เกี่ยวกับการแต่งงาน”โดย: เดนิส เลเวอร์ตอฟ

อย่าล็อคฉันในการแต่งงาน, ฉันต้องการ

การแต่งงาน, หนึ่ง
เผชิญ-

ฉันบอกคุณเกี่ยวกับ
ไฟเขียวของ
อาจ

(บังเกิดความเงียบขึ้น
สวนสาธารณะใจกลางเมือง,
ช้า

วันเสาร์หลัง
กลางวัน, ยาว
เงาและเย็น

อากาศ, กลิ่นของ
หญ้าใหม่,
ใบสด,

เบ่งบานบนธรณีประตูของ
ความอุดมสมบูรณ์-

และนกที่ฉันพบที่นั่น,
นกแห่งทางผ่านทำลายการเดินทางของพวกเขา,
นกสามตัวแต่ละสายพันธุ์:

ชวนชมหน้าอกกลม, มืด,
มีลาย, ร่าเริง, mousegliding หนึ่ง,
และที่เล็กที่สุด, ทองเหมือนกอร์สและสวมใส่
หน้ากากเวนิสสีดำ

และกับนกนางแอ่นสามตัว
ขนนุ่ม, สีน้ำตาลมีชีวิตชีวา—

ฉันยืน
ครึ่งชั่วโมงภายใต้มนต์เสน่ห์,
ไม่มีใครผ่านมาใกล้,
นกเห็นฉันและ

ให้ฉันเป็น
ใกล้พวกเขา)

มันไม่ใช่
ไม่เกี่ยวข้อง:
ฉันจะเป็น
พบ

แล้วเจอกัน
ดังนั้น,
ในสีเขียว

พื้นที่โปร่งสบาย, ไม่
ล็อคใน.

28."การเชิญ"โดย: Oriah

มันไม่สนใจฉัน
สิ่งที่คุณทำเพื่อหาเลี้ยงชีพ.
ฉันอยากจะรู้
สิ่งที่คุณปวดเพื่อ
และถ้าคุณกล้าที่จะฝัน
ของการพบกับความปรารถนาของหัวใจของคุณ.

มันไม่สนใจฉัน
คุณอายุเท่าไหร่.
ฉันอยากจะรู้
ถ้าคุณจะเสี่ยง
ดูเหมือนคนโง่
เพื่อความรัก
เพื่อความฝันของคุณ
สำหรับการผจญภัยของการมีชีวิตอยู่.
มันไม่สนใจฉัน
ดาวเคราะห์คืออะไร
กำลังสองดวงจันทร์ของคุณ...
ฉันอยากจะรู้
ถ้าคุณได้สัมผัส
ศูนย์กลางของความเศร้าโศกของคุณเอง
ถ้าคุณได้รับการเปิด
โดยการทรยศต่อชีวิต
หรือเหี่ยวเฉาและปิดตัวลง
เพราะกลัวเจ็บอีก.
ฉันอยากจะรู้
ถ้านั่งด้วยความเจ็บปวดได้
ของฉันหรือของคุณเอง
โดยไม่ต้องหลบซ่อน
หรือจางหายไป
หรือแก้ไข.
ฉันอยากจะรู้
หากคุณสามารถมีความสุขได้
ของฉันหรือของคุณเอง
ถ้าเต้นได้ดั่งใจ
และปล่อยให้ความปีติยินดีเติมเต็มคุณ
จนถึงปลายนิ้วและนิ้วเท้า
โดยไม่ตักเตือนเรา
ต้องระวัง
ให้เป็นจริง
เพื่อจดจำข้อจำกัด
ของการเป็นมนุษย์.
มันไม่สนใจฉัน
ถ้าเรื่องที่คุณเล่าให้ฉันฟัง
เป็นความจริง.
อยากจะรู้ว่าคุณทำได้
ทำให้ผิดหวังอีก
เพื่อเป็นตัวของตัวเอง.
ถ้าทนได้
ข้อหาทรยศ
และไม่ทรยศต่อจิตวิญญาณของตัวเอง.
หากคุณสามารถหมดศรัทธาได้
จึงเชื่อถือได้.
อยากจะรู้ว่าเธอมองเห็นความสวยไหม
ถึงจะไม่สวย
ทุกวัน.
และถ้าคุณหาแหล่งชีวิตของคุณเองได้
จากการปรากฏตัวของมัน.
ฉันอยากจะรู้
ถ้าอยู่ได้ด้วยความล้มเหลว
ของคุณและของฉัน
และยังคงยืนอยู่ที่ริมทะเลสาบ
และโห่ร้องให้พระจันทร์เต็มดวงสีเงิน,
"ใช่."
มันไม่สนใจฉัน
ที่จะรู้ว่าคุณอาศัยอยู่ที่ไหน
หรือมีเงินเท่าไหร่.
อยากจะรู้ว่าลุกได้ไหม
หลังจากคืนแห่งความเศร้าโศกและความสิ้นหวัง
เหน็ดเหนื่อยและฟกช้ำถึงกระดูก
และทำในสิ่งที่ต้องทำ
ไปเลี้ยงลูก.
มันไม่สนใจฉัน
คุณรู้จักใคร
หรือมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง.
อยากจะรู้ว่าเธอจะยืนไหว
อยู่กลางกองไฟ
กับฉัน
และไม่หดตัว.
มันไม่สนใจฉัน
ที่ไหน อะไร หรือกับใคร
คุณได้เรียน.
ฉันอยากจะรู้
สิ่งที่ค้ำจุนคุณ
มาจากข้างใน
เมื่อสิ่งอื่นหมดไป.
ฉันอยากจะรู้
ถ้าอยู่คนเดียวได้
ด้วยตัวคุณเอง
และถ้าคุณชอบจริงๆ
บริษัทที่คุณดูแล
ในช่วงเวลาที่ว่างเปล่า.

29. “ความรักที่แต่งงานแล้ว”โดย: กวนเต้าเซิง, แปลโดย Kenneth Rexroth และ Ling Chung

คุณและฉัน
มีความรักมากมาย,
นั้น
แผดเผาเหมือนไฟ,
ที่เราอบก้อนดินเหนียว
หล่อหลอมเป็นรูปคุณ
และร่างของฉัน.
แล้วเราก็เอาทั้งคู่,
และหักเป็นชิ้นๆ,
แล้วคลุกเคล้ากับน้ำ,
และปั้นหุ่นของคุณอีกครั้ง,
และร่างของฉัน.
ฉันอยู่ในดินเหนียวของคุณ.
คุณอยู่ในดินเหนียวของฉัน.
ในชีวิตเราแบ่งปันผ้าห่มผืนเดียว.
ในความตายเราจะแบ่งปันหนึ่งเตียง.
30. “พรสำหรับงานแต่งงาน”โดย: Jane Hirshfield

วันนี้เมื่อลูกพลับสุก
วันนี้เมื่อสุนัขจิ้งจอกออกมาจากถ้ำกลายเป็นหิมะ
วันนี้เมื่อไข่ด่างออกเพลงนกกระจิบ
วันนี้เมื่อต้นเมเปิลลงใบสีแดง
วันนี้เมื่อหน้าต่างรักษาสัญญาจะเปิด
วันนี้เมื่อไฟรักษาสัญญาที่ให้ความอบอุ่น
วันนี้เมื่อคนที่คุณรักเสียชีวิต
หรือคนที่คุณไม่เคยพบเสียชีวิต
วันนี้เมื่อคนที่คุณรักได้เกิด
หรือคนที่คุณจะไม่พบได้ถือกำเนิดขึ้น
วันนี้เมื่อฝนกระโจนสู่การรอคอยของรากในความแห้งแล้ง
วันนี้เมื่อแสงดาวโคลงเคล้าหลังคาผู้หิวโหยและเหน็ดเหนื่อย
วันนี้เมื่อมีคนนั่งอยู่ในความเศร้าโศกครั้งสุดท้ายของเขานาน
วันนี้เมื่อมีคนก้าวเข้าสู่อ้อมกอดแรกของเธอ
ในวันนี้, ให้แสงนี้เป็นพรแก่คุณ
กับเพื่อนเหล่านี้ขอให้เป็นพรแก่คุณ
ด้วยกลิ่นหิมะและลาเวนเดอร์อวยพรคุณ
ให้คำปฏิญาณของวันนี้คงอยู่อย่างดุเดือดและสมบูรณ์
พูดแล้วเงียบ, ทำให้คุณประหลาดใจในหูของคุณ
หลับและตื่น, เปิดเผยตัวเองในดวงตาของคุณ
ให้ความดุดันและความอ่อนโยนของมันโอบกอดคุณ
ปล่อยให้ความกว้างใหญ่ของมันปิดบังในทุกวันของคุณ

บทกวีแต่งงานสำหรับพิธีของคุณเป็นวิธีที่สวยงามและพิเศษในการเน้นความรู้สึกและความรักของคุณ. พวกเขายังเป็นวิธีที่สมบูรณ์แบบในการให้ครอบครัวและเพื่อน ๆ มีส่วนร่วมในพิธีแต่งงานของคุณ - ขอให้เพื่อนเจ้าสาวหรือผู้ชายที่ดีที่สุดของคุณเข้าร่วมสนุกและอ่านบทกวีงานแต่งงานเหล่านี้. บทกวีแต่งงานที่สมบูรณ์แบบสำหรับพิธีแต่งงานของคุณจะถูกเคลือบด้วยประสบการณ์และความปรารถนาดีสำหรับอนาคต. หากคุณกำลังมองหา อ่านงานแต่งงานเพิ่มเติม, เราดูแลคุณแล้ว—เราได้ปัดเศษขึ้นแล้ว การอ่านงานแต่งงานสำหรับทุกบรรยากาศ.

ดี, APW… เราพลาดบทกวีงานแต่งงานที่คุณชื่นชอบหรือไม่?? คุณเคยได้ยิน POem งานแต่งงานในระหว่างพิธีแต่งงานหรือไม่? (หรือใช้เอง) ที่คนทั่วไปต้องรู้? วางไว้ในความคิดเห็น… การแบ่งปันคือความห่วงใย.